تکنیک ساده‌ای برای تشخیص عبارت اسمی [noun clasue]
اگر عبارت وابسته مورد نظر ما یک noun clause باشد، باید بتوانیم جای آن را با ضمیرِ it یا ضمایر he و she (بسته به اینکه کدام مناسب باشد) جایگزین کنیم، بدون اینکه جمله از نظر گرامری دچار مشکل شود یا معنای آن تغییر بنیادی کند. مثال:
I think that we should help them.
«من فکر می‌کنم که باید به آن‌ها کمک کنیم.»
اگر عبارت that we should help them یک عبارت اسمی باشد، ما باید آن را با یکی از ضمایر it یا he یا she جایگزین کنیم. یعنی باید این عبارت معنادار و سالم باشد:
I think it.
«من اینطور فکر می‌کنم.»
و این عبارت معنادار و از نظر گرامری درست است. بنابراین عبارت مورد نظر ما یک noun clause است.
نکته مهم: گاهی عبارت اسمی بدون واژه آغازگر به کار می‌رود:
I think we should help them.
چند مثال برای تمرینِ شناخت Noun Clause
آیا می‌توانید از بین جمله‌های زیر عبارت اسمی و نقشی که دارد را تشخیص دهید؟
My wish is that I could visit my country again.
«آروزی من این است که بتوانم روزی دوباره کشورم را ببینیم.»
Why he disagreed is so hard to understand.
«اینکه چرا او موافقت نکرد، درکش بسیار سخت است.»
The person who hired me became very successful.
«کسی که مرا استخدام کرد بسیار موفق شد.»
پاسخ‌ها
جمله اول: noun clause عبارت that I could visit my country again است که نقش آن predicate nominative یا گزاره فاعلی است.
جمله دوم: noun clause عبارت why he disagreed است که نقش آن subject یا فاعل است.
جمله سوم: noun clause عبارت who hired me است که نقش آن appositive یا بدلِ فاعل است. برای این جمله اگر بخواهیم تکنیک تشخیص را پیاده کنیم، چنین عبارتی خواهیم داشت:
The person, he, became very successful.
با توجه به نقش بدل (یا عطف بیان) که جایگزین فاعل می‌شود و توضیحی درباره آن می‌دهد این عبارت صحیح است.
Adjective clause
عبارت وصفی کجا به کار می‌رود؟
جمله پیچیده، جمله‌ای است که تشکیل شده از یک عبارت مستقل و یک عبارت وابسته باشد. به مثال زیر توجه فرمایید:
Jonathan was reading a book as I left the house.
«جاناتان در حال مطالعه یک کتاب بود که من خانه را ترک کردم.»
بخش اولِ این جمله یعنی عبارتِ Jonathan was reading a book خود، یک جمله مستقل یا independent clause است چرا که می‌تواند به تنهایی استفاده شود و معنای آن کامل است. عبارتِ as I left the house جمله‌ای وابسته یا dependent clause است و حتما باید به عبارتی دیگر ملحق شود تا معنادار باشد.
در زبان انگلیسی ما سه نوع عبارت وابسته داریم: عبارت وصفی یا adjective clause و عبارت قیدی یا adverb clause و عبارت اسمی یا noun clause.
بنابراین عبارت وصفی یکی از انواع سه عبارتی است که می‌تواند عبارت وابسته تولید کند:
The lessons that I learned about life served me well.
«درس‌هایی که من درباره زندگی آموختم به خوبی به کارم آمدند.»
عبارت that I learned about life یک عبارت وصفی است که اسمِ lessons را وصف می‌کند.
گرامر عبارت وصفی در جمله‌های زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی adjective clause برای تغییر دادن معنای اسم یا ضمیر به کار می‌رود. این عبارت با یک ضمیرِ نسبی مانندِ who یا whom یا whose یا which یا that آغاز می‌شود و یا ممکن است با یک عبارت ربطی غیر هم‌پایه یا subordinate clause مثل when و where شروع شود. این کلمات تنها واژگانی هستند که می‌توانند آغازگر یک عبارت وصفی باشند.
این کلمه آغازین، همیشه واژه‌ای که تغییر می‌دهد را با اسم تازه‌ای نام‌گذاری می‌کند و از این جهت آن را تغییر می‌دهد. مثال:
The book which I read was interesting.
«کتابی که خواندم جالب بود.»
کلمه which که آغازگر adjective clause است، اسمِ book را تغییر می‌دهد.
استثنای قاعده بالا هنگامی رخ می‌دهد که ما عبارت وصفی را با یک حرف اضافه شروع کنیم. در این حالت حرف اضافه بین اسم و کلمه آغازین عبارت ما قرار می‌گیرد. مثال:
The book in which I wrote some notes was interesting.
«کتابی که من داخلش نکاتی یادداشت کردم جالب بود.»
در این مثال، adjective clause با حرف اضافه in آغاز شده است.
چند مثال برای شناخت دقیق‌تر Adjective Clause
آیا می‌توانید از بین جمله‌های زیر عبارت وصفی، و کلمه‌ای که تغییر می‌دهد را بیابید؟
برای مثال‌های متنوع‌تر می‌توانید اینجا را ببینید.
I write the kinds of articles that very few people like.
«من انواع مقالاتی می‌نویسم که کمتر کسی به آن‌ها علاقمند است.»
The person that you saw was a thief.
«کسی که شما دیدی یک دزد بود.»
My brother has a neighbour whose rooster crows in the morning.
«برادر من همسایه‌ای دارد که خروسش صبح‌ها آواز می‌خواند.»
پاسخ‌ها
جمله اول: adjective clause، عبارت that very few people like است که اسم articles را تغییر می‌دهد.
جمله دوم: adjective clause، عبارت that you saw است که اسم thief را تغییر می‌دهد.
جمله سوم: adjective clause، عبارت whose rooster crows in the morning است که تغییر دهنده اسمِ neighbour است.
Adverb clause
عبارت قید کجا و چگونه به کار می‌رود؟
جمله پیچیده، جمله‌ای است که متشکل از یک عبارت مستقل و یک عبارت وابسته است. به مثال زیر توجه فرمایید:
I was resting when my friend called.
«من در حال استراحت بودم وقتی که دوستم زنگ زد.»
بخش اولِ این جمله یعنی عبارتِ I was resting خود، یک جمله مستقل یا independent clause است چرا که می‌تواند بطور مستقل استفاده شود و معنای آن کامل و تام است. عبارتِ when my friend called جمله‌ای وابسته یا dependent clause است و حتما باید به عبارتی دیگر پیوست شود تا معنادار باشد.
در زبان انگلیسی ما سه نوع عبارت وابسته داریم: عبارت وصفی یا adjective clause و عبارت قیدی یا adverb clause و عبارت اسمی یا noun clause.
بنابراین عبارت قیدی یکی از انواع سه عبارتی است که می‌تواند عبارت وابسته تولید کند:
My wife was bringing the lunch while I was setting the table.
«همسر من در حال آوردن نهار بود در حالی که من داشتم میز غذا را می‌چیدم.»
عبارت while I was setting the table یک عبارت قیدی است که فعل bring را تغییر می‌دهد. زیرا بیان کننده این مطلب است که همزمان با فعل bring فعالیت دیگری در حال انجام شدن بوده است. و این همان نقش قید زمان است.
گرامر عبارت قیدی در جمله‌های زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی adverb clause برای تغییر دادن معنای فعل یا صفت و یا یک قید دیگر به کار می‌رود. البته کاربرد آن برای تغییر معنای یک فعل بسیار رایج‌تر است.
این عبارت‌ها با حروف ربط غیر هم‌پایه یعنی subordinate clauses مانندِ while و where و when و until و unless و though و than و so that و since و if و because و before و as if و as و although و after آغاز می‌شود. البته ممکن است واژگان دیگری نیز آغاز کننده این عبارت‌ها باشند؛ لیست کامل طولانی‌تر است.
کلمه آغازین همیشه واژه‌ای که تغییر می‌دهد را با اسم تازه‌ای نام‌گذاری می‌کند و از این جهت آن را تغییر می‌دهد. مثال:
We went mountain climbing before there was a storm.
«ما به صخره‌نوردی رفتیم قبل از اینکه توفان به پا شود.»
در این جمله، before there was a storm قسمتِ adverb clause است که تغییر دهنده فعلِ went می‌باشد.
چند مثال برای شناخت بیشتر Adverb Clause
آیا می‌توانید از بین جمله‌های زیر عبارت وصفی، و کلمه‌ای تغییر می‌دهد را بیابید؟
برای مثال‌های متنوع‌تر می‌توانید اینجا را ببینید.
John’s face gets red when he’s angry.
«چهره جان قرمز می‌شود وقتی او عصبانی است.»
Sarah was so happy that she cried.
«سارا آنقدر خوشحال بود که گریه کرد.»
I went to the library so that I could borrow a book.
«من به کتابخانه رفتم برای اینکه بتوانم یک کتاب امانت بگیرم.»
پاسخ‌ها
جمله اول: adverb clause عبارت when he’s angry است که فعل gets را تغییر می‌دهد.
جمله دوم: adverb clause عبارت that she cried است که صفت happy را تغییر می‌دهد.
جمله سوم: adverb clause عبارت so that I could borrow a book است که تغییر دهنده فعل went است.
منبع:
amokhtan.com
